نمیخواد به حال دلم فکر کنی اگه راه آرامشت رفتنه
عذابی که از بودنم میکشی بدون قلبمو بیشتر میشکنه
خبر دارم این راه بی مقصده مسیر و ولی میشه تلخش نکرد
کنار تو امروز من خوبه پس به دیروز و آینده هی بر نگرد
اگه تو دلت جا ندارم برو اگه خوبه حالت کنارم بخند
چرا باید از ترس روزهای بد به دل حکم کرد تا ابد دل نبند
کی میدونه تا که نفس میکشه که لبخندشو وقف فردا کنه
به دنیا می ارزه یه روز داشتنت اگه آدم عشقش رو پیدا کنه
یه عمری پی دلخوشی عمرمون گذشت و ازش مونده فقط خاطره
چه دیر اینو میفهمه آدم خوشی همین لحظه هاست که داره میگذره
نفهمیدم این اوج خوشبختیه همین عشق همین حس همین دغدغه
که هر لحظه که بگذره تا ابد عقب برنمیگرده این عقربه
اگه تو دلت جا ندارم برو اگه خوبه حالت کنارم بخند
چرا باید از ترس روزای بد به دل حکم کرد تا ابد دل نبند
کی میدونه تا کی نفس میکشه که لبخندشو وقت فردا کنه
درباره این سایت